Apel do mieszkańców powiatu lublinieckiego

OSTRZEGAMY - CZAD BEZWONNY ZABÓJCA
Z nastaniem okresu jesienno-zimowego Państwowa Straż Pożarna odnotowuje zdarzenia związane z zatruciem tlenkiem węgla, potocznie zwanym czadem w których ginie kilkadziesiąt osób. W wielu przypadkach nie ma to bezpośredniego związku z powstaniem pożaru, a wynika jedynie z niewłaściwej eksploatacji budynku i znajdujących się w nich urządzeń i instalacji grzewczych do których zaliczyć można brak okresowej konserwacji przewodów kominowych oraz brak ich kontroli wykonywanej przez osoby posiadające odpowiednie świadectwa kwalifikacyjne. Uprawnienia takie posiadają m.in. osoby legitymujące się kwalifikacjami mistrza bądź czeladnika w zawodzie kominiarskim.

Uprawnienia te normuje rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16.08.1999r. (Dz. U. Nr 74, poz. 836) w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych.

Ponadto § 30 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80 poz. 563) określa, że w obiektach w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych:

1. •
   cztery razy w roku w domach opalanych paliwem stałym (np. węglem, drewnem),
2. •
   dwa razy w roku w domach opalanych paliwem ciekłym i gazowym,
3. •
   co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych,
4. •
   co najmniej raz w roku usuwamy zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych.

Natomiast w art. 62 ust. 1 pkt 1 c ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) zobowiązano właścicieli i zarządców bloków mieszkalnych i domów jednorodzinnych do okresowej kontroli, co najmniej raz w roku stanu technicznego instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).

Głównym źródeł zatruć w budynkach mieszkalnych jest niesprawność przewodów kominowych: wentylacyjnych, spalinowych i dymowych.

Co zrobić aby uniknąć zaczadzenia:

1. •
   przeprowadzać kontrole techniczne, w tym sprawdzanie szczelności przewodów kominowych, ich systematyczne czyszczenie oraz sprawdzanie występowania dostatecznego ciągu powietrza,
2. •
   użytkować sprawne techniczne urządzenia, w których odbywa się proces spalania, zgodnie z instrukcją producenta,
3. •
   stosować urządzenia posiadające stosowne dopuszczenia w zakresie wprowadzenia do obrotu; w sytuacjach wątpliwych należy żądać okazania wystawionej przez producenta lub importera urządzenia tzw. deklaracji zgodności, tj. dokumentu zawierającego informacje o specyfikacji technicznej oraz przeznaczeniu i zakresie stosowania danego urządzenia,
4. •
   nie zaklejać i nie zasłaniać w inny sposób kratek wentylacyjnych,
5. •
   w przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych w budynku i mogą pogarszać wentylację,
6. •
   systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do otworu bądź kratki wentylacyjnej; jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do wyżej wspomnianego otworu lub kratki,
7. •
   często wietrzyć pomieszczenie, w których odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić, nawet niewielkie, rozszczelnienie okien,
8. •
   nie bagatelizować objawów duszności, bólów i zawrotów głowy, nudności, wymiotów, oszołomienia, osłabienia, przyspieszenia czynności serca i oddychania, gdyż mogą być sygnałem, że ulegamy zatruciu czadem; w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.

Można także zamontować w domu czujkę dymu i gazu. Koszt zamontowania takich czujek jest niewspółmiernie niski do korzyści, jakie daje zastosowanie tego typu urządzeń przede wszystkim w aspekcie uratowania najwyższej wartości, jaką jest nasze życie.

Pierwsza pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla?

Gdy dochodzi do zatrucia tlenkiem węgla należy:

1. •
   zapewnić dopływ świeżego czystego powietrza; w skrajnych przypadkach wybijając szyby w oknie,
2. •
   wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, jeśli nie stanowi to zagrożenia dla zdrowia osoby ratującej; w przypadku istnienia takiego zagrożenia pozostawić przeprowadzenie akcji służbom ratowniczym,
3. •
   wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe, PSP),
4. •
   jak najszybciej podać tlen,
5. •
   jeżeli osoba poszkodowana nie oddycha, ma zatrzymaną akcję serca, należy natychmiast zastosować sztuczne oddychanie np. metodą usta - usta oraz masaż serca,
6. •
   nie wolno wpadać w panikę, kiedy znajdziemy dziecko lub dorosłego z objawami zaburzenia świadomości w kuchni, łazience lub garażu; należy jak najszybciej przystąpić do udzielania pierwszej pomocy.

Informacja opracowana na podstawie materiału KG PSP w Warszawie oraz KW PSP w Katowicach.
Zebrał w całość: mł. kpt. inż. Krzysztof Rajdok