Niebezpieczny okres grzewczy (CZAD)

W okresie zimowym wraz z nastaniem sezonu grzewczego mieszkań i domów, wzrasta ilość interwencji Państwowej Straży Pożarnej związanych z powstaniem pożaru. Od lat trwa czarna seria zatruć czadem w budynkach mieszkalnych. Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Lublińcu w odnotowuje liczne przypadki zatruć tlenkiem węgla. W skali powiatu lublinieckiego w 2007 roku były 2 zatrucia, w tym 1 ze skutkiem śmiertelnym, w 2008r. było 5 zatruć, w tym 1 ze skutkiem śmiertelnym, w 2009r. 5 zatruć, w tym 2 ze skutkiem śmiertelnym, w 2010r. 21 zatruć, w tym 5 ze skutkiem śmiertelnym, a w roku bieżącym, od początku sezonu grzewczego, już 2 zatrucia.
Do głównych przyczyn tych tragicznych w skutkach pożarów można zaliczyć: zaniedbanie, niewiedzę, ignorancję przepisów oraz wadliwe instalacje odprowadzania spalin.
Pomimo, że pożary w budynkach stanowią niewielki odsetek wszystkich pożarów to właśnie w nich ginie najwięcej osób.

Regularne czyszczenie kominów!

Obowiązek ten określony został w § 34 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109 poz. 719) - w obiektach w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych:

• 1. od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej;
• 2. od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt.1 - co najmniej raz na 3 miesiące;
• 3. od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt.1 - co najmniej raz na 6 miesięcy;
• 4. w ww. obiektach lub ich częściach, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych - co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowania.

Natomiast art. 62 ust. 1 pkt.1c ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) zobowiązuje właścicieli i zarządców bloków mieszkalnych i domów jednorodzinnych do okresowej kontroli, co najmniej raz w roku stanu technicznego instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).

Jak powstaje czad i jakie są główne przyczyny zaczadzeń?

Tlenek węgla (czad) powstaje w trakcie procesu niepełnego spalania materiałów palnych, (paliw), które występuje przy niedostatku tlenu w otaczającej atmosferze.
Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla:

• - jest gazem bezwonnym, bezbarwnym, pozbawionym smaku,
• - działa blokując dostęp tlenu do organizmu zajmując jego miejsca w czerwonych ciałkach krwi, powodując tym samym, przy długotrwałym wdychaniu (w większych dawkach) śmierć przez uduszenie.
• Do głównych źródeł zatruć w budynkach mieszkalnych należy zaliczyć niesprawność przewodów kominowych: wentylacyjnych, spalinowych i dymowych.
• Niewłaściwe działanie wspomnianych przewodów może wynikać z:
• - ich nieszczelności i wad konstrukcyjnych,
• - braku konserwacji, w tym czyszczenia,
• - niedostosowania istniejącego systemu wentylacji do standardów szczelności stosowanych okien i drzwi, w związku z wymianą starych okien i drzwi na nowe.

Wszystko to może prowadzić do niedrożności przewodów, braku ciągu, a nawet do powstawania zjawiska ciągu wstecznego, polegającego na tym, że dym zamiast wydostawać się przewodem kominowym na zewnątrz, cofa się z powrotem do pomieszczenia.

Co zrobić, aby uniknąć zaczadzenia?

W celu uniknięcia zaczadzenia należy:

• - prowadzić kontrole techniczne, w tym sprawdzanie szczelności przewodów kominowych, ich systematyczne czyszczenie oraz sprawdzanie występowania dostatecznego ciągu powietrza, co pozwoli użytkować sprawne techniczne urządzenia, w których odbywa się proces spalania, zgodnie z instrukcją producenta,
• - stosować urządzenia posiadające dopuszczenia w zakresie wprowadzenia do obrotu; a także tzw. deklaracji zgodności, tj. dokumentu zawierającego informacje o specyfikacji technicznej oraz przeznaczeniu i zakresie stosowania danego urządzenia,
• - nie zaklejać i nie zasłaniać w inny sposób kratek wentylacyjnych oraz sprawdzać ciąg powietrza,
• - w przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych w budynku i mogą pogarszać wentylację,
• - częściej wietrzyć pomieszczenia, (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe) lub rozszczelniać okna,
• - nie bagatelizować objawów duszności, bólów i zawrotów głowy, nudności, wymiotów, oszołomienia, osłabienia, przyspieszenia czynności serca i oddychania, gdyż mogą być sygnałem, że ulegamy zatruciu czadem; w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.

Jak pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla?

W przypadku zatrucia tlenkiem węgla należy:

• - zapewnić dopływ świeżego czystego powietrza; w skrajnych przypadkach wybijając szyby w oknie,
• - wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, jeśli nie stanowi to zagrożenia dla zdrowia osoby ratującej; w przypadku istnienia takiego zagrożenia pozostawić przeprowadzenie akcji służbom ratowniczym (pogotowie ratunkowe, PSP) i jak najszybciej podać tlen,
• - jeżeli osoba poszkodowana nie oddycha, ma zatrzymaną akcję serca, należy natychmiast zastosować sztuczne oddychanie np. metodą usta - usta oraz masaż serca, nie wolno wpadać w panikę, kiedy znajdziemy dziecko lub dorosłego z objawami zaburzenia świadomości w kuchni, łazience lub garażu; należy jak najszybciej przystąpić do udzielania pierwszej pomocy.

ZAPAMIĘTAJ !
Od stosowania się do powyższych rad może zależeć Twoje zdrowie i życie oraz zdrowie i życie Twoich bliskich.

W trosce o własne bezpieczeństwo, warto rozważyć zamontowanie w domu czujek dymu i gazu. Koszt zamontowania takich czujek jest niewspółmiernie niski do korzyści, jakie daje zastosowanie tego typu urządzeń (łącznie z uratowaniem najwyższej wartości, jaką jest nasze życie).

Domowa czujka pożarowa

Aby ochronić swoje zdrowie możemy zastosować różnorodne metody i sposoby skutecznego alarmowania i powiadamiania o zagrożeniach. Jednym z nich jest wykorzystanie autonomicznej czujki dymu.

Jest to urządzenie przeznaczone do wykrywania widzialnego dymu, powstającego w bezpłomieniowym początkowym stadium pożaru wtedy, gdy materiał zaczyna się tlić, a więc na ogół długo przed pojawieniem się otwartego płomienia i zauważalnego wzrostu temperatury. Autonomiczna czujka dymu zasilana jest przeważnie z wymiennej 9 V baterii, która powinna wystarczyć na minimum 1 rok pracy. Czujki można łączyć ze sobą tworząc sieć czujek w chronionym obiekcie, wówczas wykrycie zagrożenia pożarowego przez jedną czujkę powoduje uruchomienie sygnalizacji akustycznej w pozostałych czujkach.
Czujki można instalować we wszystkich pomieszczeniach zagrożonych pożarem, zwłaszcza w kuchniach, przedpokojach, klatkach schodowych, garażach. Powierzchnia chroniona przez pojedynczą czujkę wynosi od 60 do 80m2. Należy instalować je na suficie, na środku pomieszczenia. Czujki nie powinny być instalowane w pobliżu wentylatorów, urządzeń klimatyzacyjnych, grzejników, kuchenek, w miejscach powstawania i skraplania pary wodnej. Zainstalowanie czujek umożliwia szybkie opuszczenie objętego pożarem domu oraz ugaszenie ognia w zarodku co znacznie ogranicza straty.