Pół wieku w zawodzie chirurga

To nie tylko praca, to moje powołanie i pasja – mówi Michał Janusz – lubliniecki chirurg, najdłużej pracujący lekarz w strukturach Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Lublińcu. 

Michał Janusz urodził się w Racławicach k. Biecza. Studia medyczne ukończył na Śląskiej Akademii Medycznej, którą ukończył w 1968 r., zdobywając tytuł lekarza. W roku 1971 zdobył pierwszy stopień specjalizacji, a w 1977 r. – drugi – w zakresie chirurgii ogólnej.

- Myśl o   studiach medycznych pojawiła się jeszcze w czasach licealnych, rodzice nie byli z tego zadowoleni. Tata był ekonomistą, mama – lingwistką, wykładała język włoski i niemiecki w Wyższej Szkole Humanistycznej w Katowicach, znała biegle łacinę – wspomina Michał Janusz. Po ukończeniu studiów miałem propozycję pracy w Rzymie u ordynatora o nazwisku Sandulli, nie skorzystałem jednak z tej propozycji. Skąd wziąłem się w Lublińcu? Otóż pojawiła się propozycja otrzymania stypendium pod warunkiem podjęcia pracy właśnie w  Lublińcu. Przyjechałem, zacząłem tu pracować i już zostałem. I tak jest aż do dzisiaj. Początkowo pracowałem u doktora Woszko, później na oddziale chirurgicznym u doktora Stanisława Sternala. Miałem przyjemność współpracować również z Władysławem Liszkowskim i Jerzym Malcem. To były czasy, kiedy w tym szpitalu operowaliśmy – kolokwialnie mówiąc – wszystko, od wyrostka po trepanację czaszki, przeprowadzaliśmy operacje ortopedyczne, ginekologiczne. Nie odsyłaliśmy pacjentów do innych ośrodków. Na oddziale chirurgii pracowałem do 2014 roku, później odszedłem i do dzisiaj przyjmuję pacjentów w poradni chirurgicznej działającej przy Szpitalu Powiatowym.

Pytany o receptę na tak dobrą formę bez wahania odpowiada - dbać o ciało i ducha, cieszy mnie to, że mogę pomagać ludziom w ich chorobie, cierpieniu. W wolnych chwilach wyjeżdżam w moje ukochane Tatry, piszę wiersze.