Przekazano relikwie św. Brata Alberta

W Sanktuarium Ecce Homo w Krakowie relikwie św. Brata Alberta zostały przekazane funkcjonariuszom Zakładu Karnego w Lublińcu. Dzięki staraniom proboszcza parafii św. Stanisława Kostki Waldemara Janeckiego OMI relikwie na czas wakacji trafiły do naszego regionu.

Konferencja Episkopatu Polski 27 czerwca br. ogłosiła, iż będzie to rok świętego Brata Alberta. Lubliniec jest miejscem wyjątkowym, ponieważ w mieście, gdzie liczba ludności nie przekracza 25 tysięcy znajduje się wiele instytucji pomagających innym. Wspomnieć należy tutaj placówki, m.in. Dom Pomocy Społecznej przy ul. Kochcickej, Dom Pomocy Społecznej „Dom Kombatanta”, Dom Pomocy Społecznej „Zameczek”, Dom Dziennego Pobytu „Klub Seniora”, z którymi Zakład Karny w Lublińcu współpracuje poprzez realizację programów wolontariackich. Proboszcz parafii o. Waldemar Janecki wręczając relikwie funkcjonariuszom Zakładu Karnego w Lublińcu szer. Agnieszce Frystackiej i por. Piotrowi Ciwińskiemu zwrócił się z prośbą o objecie ich przysłowiową strażą na okres wakacji. Obecnie relikwie I stopnia św. Brata Alberta znajdują się w kaplicy Zakładu Karnego w Lublińcu pod opieką kapelana więziennego o. Romana Kempki OMI. Funkcjonariusze Zakładu Karnego w Lublińcu poczytują sobie za zaszczyt uczestnictwo w tak ważnym dla naszego regionu wydarzeniu.

Św. brat Albert - Adam Bernard Hilary Chmielowski urodził się 20 sierpnia 1845 r. w Igołomi koło Krakowa. Był m.in. malarzem, a jego obrazy charakteryzowały się prostotą środków, naturalnością i nastrojowością. Oprócz tematyki religijnej malował również realistyczne obrazy. W latach 80-tych powstał jego słynny obraz „Ecce Homo”. Adam Chmielowski wstąpił do jezuitów, jednak po pół roku opuścił nowicjat i związał się z tercjarzami św. Franciszka prowadząc pracę apostolską wśród ludności wiejskiej. Po pewnym czasie całkowicie porzucił malarstwo i poświęcił się służbie bezdomnym i opuszczonym. W 1887 r. za zgodą kardynała Albina Dunajewskiego przywdział habit i złożył śluby zakonne, przyjmując imię Albert i dając początek nowej rodzinie zakonnej. Założył zgromadzenia: Braci Albertynów i Sióstr Albertynek, które oparte zostały na regule św. Franciszka z Asyżu. Brat Albert zajmował się biednymi i bezdomnymi. Ogrzewalnie miejskie dla bezdomnych przemieniał w przytuliska. Nie dysponując środkami materialnymi kwestował na utrzymanie ubogich, zakładał domy dla sierot, kalek, starców i nieuleczalnie chorych. Pomagał także bezrobotnym organizując dla nich pracę. Słynne są słowa brata Alberta, że „trzeba każdemu dać jeść, bezdomnemu miejsce, a nagiemu odzież, bez dachu i kawałka chleba może on już tylko kraść albo żebrać dla utrzymania życia”. Wyniesienia Brata Alberta do chwały ołtarzy beatyfikacji, jak i kanonizacji dokonał Ojciec Święty Jan Paweł II. Relikwie Świętego znajdują się w Sanktuarium Świętego Brata Alberta Ecce Homo w Krakowie a obecnie na czas wakacji w Lublińcu.